به قلم بدری المدانی
شاید این موضع من، کمی عجیب باشد، اما من به توقف قربانی در این عید قربان در کشورمان فرا می‌خوانم. 
البته عجیب، آن کسی است که نمی‌داند که دین ما بر پایه مقاصد استوار شده است و مقاصد، جز ترتیب اولویت‌ها و مقدم داشتن مصلحت بر مفسده و مقدم داشتن مصلحت جمعی بر مصلحت فردی نیست و حفظ جان بر همه منافع مقدم است. حفظ این جان، پیش از آنکه حق بندگان باشد، حق خداوند عز وجل است و به همین دلیل، شریعت آن را جزء واجبات در نظر گرفته است و به همین دلیل، خداوند تعالی خودکشی، خودآزاری و هلاک کردن خود را حرام داشته و در قرآن کریم فرموده است: «وَلَا تَقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ إِنَّ اللهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیمًا» نساء: ۲۹، و «وَلَا تُلْقُواْ بِأَیدِیکُم إِلَی التَّهْلُکَةِ» البقرة: ۱۹۵.
بنابراین تردیدی وجود ندارد که حفظ جان بر انجام عبادات اولویت دارد چرا که بین حق الله تعالی و حق بندگان جمع می‌کند. 
البته قاعده "جلب منافع و جلوگیری از مفاسد" نیز جزء آن دسته از قواعد فقه اسلامی شناخته می‌شود که تحت شمول قاعده کلی "لا ضرر و لا ضرار" قرار می‌گیرند که کاربرد آن و فروع بسیاری که ذیل آن قرار می‌گیرند از مقصدی از مقاصد شریعت اسلامی حکایت دارند که عبارت است از: «ممنوعیت ارتکاب فعل مضر در تمامی اشکال آن و پیشگیری در مرحله پیش از وقوع، و حل و فصل تأثیرات آن بعد از وقوع برای از بین بردن و رفع اثر آن». 
عجیب، کسی است که ویروس "کرونا" را به چشم نمی‌بیند که چون آتشی به جان خرده‌ کاه‌هایی افتاده و آنها را از بین می‌برد که در نتیجه آن، شاهد ثبت آمار ۱۶۰۰۰ فوتی هستیم.
عجیب، کسی است که نمی‌بیند دولت تونس در این جنگ با این دشمن پنهان و پراکنده ناتوان است، در حالی که بیمارانی که در هر گوشه و کنار کشور پراکنده هستند، به مکانی برای درمان، اکسیژن برای تنفس، توجه و پزشک نیازمند هستند. 
عجیب، کسی است که نمی‌بیند ویروس "کرونا" علی رغم میلمان، ما را از یکدیگر دور ساخته است و غم، بدن‌های ما را به لرزه انداخته و مجبور کرده است تا نمازهای واجب را در مساجد متوقف کنیم، خانه‌های خدا را برای چندین روز ببندیم و همچنین ما را مجبور کرده تا نمازهای جمعه که در یک سوره کامل از قرآن، یعنی "سوره جمعه" واجب شمرده شده است را به حالت تعلیق درآوریم. 
کرونا ما را مجبور کرده است تا عمره مفرده که سنت رسول خداست و حج که واجب بزرگ دین و اجتماع سالانه انسانی بی‌مانند است که در "سوره حج" واجب شده است را معلق کنیم.
کرونا ما را مجبور کرد تا نمازهای اعیاد که سنت مؤکد رسول خداست و نمازهای تراویح که سنت رمضانی است، را متوقف کنیم.
عجیب کسی است که نمی‌بیند جوهر اسلام، متون، آموزه‌ها و پیامبر آن، همه و همه اعتراف دارند که درمان بیماری در این وبا و نجات بیماران و یاری نیازمندان و دردمندان از واجبات اساسی اسلامی است؛ زیرا از مهمترین ضرورت‌های مقاصدی پنج‌گانه به شمار می‌آید که شریعت شریف بر مبنای آن بنا شده و آن، ضرورت حفظ جان است. 
بر همین اساس، من همگان را به اراده و دوراندیشی درباره این شعیره از شعایر اسلامی که  مانند دیگر عبادت‌ها و شعائر دینی می‌توان آن را به حالت تعلیق درآورد، فرا می‌خوانم، به ویژه اینکه این شعیره، صفت الزام آور ندارد، بلکه سنت مؤکد مرتبط با قدرت و استطاعت و فزونی اجر است که البته باید ارکان و مقدمات آن نیز فراهم شود و در چارچوب بزرگداشت شعائر الهی تعریف می‌شود. خداوند متعالی در قرآن فرمود: «ذَلِکَ وَمَنْ یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ» الحج: ۳۲.
اما ما، با وجود این بحران سنگین سلامت و بحران فزاینده اقتصادی، باز هم خود را در غلبه عادت بر عبادت غرق می‌کنیم و حدود یک میلیون و ۶۰۰ هزار رأس گوسفند با میانگین قیمت هر یک گوسفند به مبلغ ۶۰۰ دینار را هدر می‌دهیم. ما باید توجه داشته باشیم که این، ثروتی است که می‌تواند با تقویت منشورهای همکاری و همبستگی، به سمت خدمات درمانی و نجات زندگی هزاران تن از مردم تونس هدایت شود. 
بنابراین، آیا ما با آگاهی و فهممان از اهداف دیننمان، در سر بریدن کرونا به جای ذبح قربانیان با یکدیگر همکاری می‌کنیم تا در عید بعدی در سلامت و عافیت باشیم و شادمان، در سال دیگر آئین قربانی را به جای آوریم یا خیر؟ 

https://ar.lemaghreb.tn/%D۹%۸۲%D۸%B۶%D۸%A۷%D۹%۸A%D۸%A۷-%D۹%۸۸%D۸%A۳%D۸%B۱%D۸%A۷%D۸%A۱/item/۵۰۴۲۶-%D۹%۸۴%D۹%۸۶%D۹%۸۶%D۸%AD%D۸%B۱-%C۲%AB%D۸%A۷%D۹%۸۴%D۹%۸۳%D۹%۸۸%D۸%B۱%D۹%۸۸%D۹%۸۶%D۸%A۷%C۲%BB-%D۸%A۸%D۸%AF%D۹%۸۴-%C۲%AB%D۸%A۳%D۸%B۶%D۸%A۷%D۸%AD%D۹%۸A-%D۸%A۷%D۹%۸۴%D۸%B۹%D۹%۸A%D۸%AF%C۲%BB